خسته از کلاس و دیدن یک اجرای متفاوت به خانه بر می گردم و تو خانوم کوچولوی خانه شدی و میز شام را چیدی و منتظرمنی. چه خوبه که کسی با عشق منتظر آدم باشه.
شام که می خوریم در گیر دیدن برنامه ایی در بی بی سی فارسی می شم و بعد خلاصه ی اخبار. که ناگهان میگه: شاعر رنگ در گذشت.
آخ نه ! خدایا این دیگه چه خبر و چه اتفاق بدی بود."هانیبال الخاص" هم در گذشت.آخه چرا؟ همین دو ماه پیش بود که در خانه ی هنرمندان یک هفته برنامه و بزرگذاشت داشت.در همین سفر به سنندج پیش یکی از شاگردان خوب و برترش "هادی ضیاالدینی" بودم و مدتها درگیر مقدمه ی کتاب که استاد خطاب به شاگردش نوشته و جمله ی کلیدی آن:
"طراحی کنید.طراحی کنید.طراحی کنید،آنقدر که خسته شوید.حال طراحی کنید تا رفع خستگی کنید..."
پرت می شم به هفت سال پیش که بخت یارم شد و برای اجرای نمایش"چیستا" جایزه ی اولین دوره ی جشن بازیگر خانه ی تاتر از آن من شد و افتخار جایزه ی بزرگ و ارزشمند تابلوی استاد، نصیبم. هنرمند بزرگ سخاوتمندانه پذیرفته بود تابلوهایش هدیه ی برگزیده های بازیگری شود، بی هیچ چشمداشتی .
به قاب عنابی تابلو که دیوار اتاقم را آراسته نگاه می کنم. به سه فریم طراحی قدرتمندش .به شعر هایی که زیر هر فریم طراحی است:
"یا چون پسر ادهم راند به سوی آهو تا صید کند آهو خود صید دگر یابد"
"با که گویم به جهان محرم کو چه خبر گویم با بی خبران"
"خانه ی دل باز کبوتر گرفت مشغله ی بقربقو درگرفت"
و به امضای پر مهر زیر تابلو:
با احترام برای خانم الهام پاوه نژاد هانیبال الخاص
بغض گلوم را می گیره و حسرتی به حسرت هایم اضافه می شود..چقدر برنامه ریزی کرده بودیم و آرزو داشتم در تهران ساکن شود و ترا برای شاگردی نزدش ببرم.نشد.چون دخترم:
"همیشه پیش از آن که فکر کنی اتفاق می افتد، باید برای روزنامه تسلیتی بفرستیم"
این قانون گریز ناپذیر زندگی و طبیعت بی رحم است.
...........................................................
پی نوشت :
در اینترنت گردی هایم به وبلاگی بر خوردم که مطلب جامعی راجع به آقای الخاص نوشته.برای علاقمندان ادرسش را لینک می کنم.با سپاس از ایشان.
103028 بازدید
140 بازدید امروز
84 بازدید دیروز
677 بازدید یک هفته گذشته
Powered by Gegli Social Network (Gohardasht.com)
Copyright ©2003-2024 Gegli Social Network (Gohardasht) - All Rights Reserved
Developed by Dr. Mohammad Hajarian